พระชนม์ชีพช่วงต้น

พระองค์เสด็จพระราชสมภพเมื่อวันที่ 14 สิงหาคม ค.ศ. 1959 ณ โรงพยาบาล Batu Gajah รัฐเประ ทรงเป็นพระราชธิดาพระองค์รองใน สุลต่าน อิดริส อัล-มูตาวัคคิล อัลลาลาฮ์ ชาห์ที่ 2 แห่งรัฐเประ และ ราจา เปเรมปวน มุซวิน [1][2]

การศึกษา

พระองค์ทรงสำเร็จการศึกษาในระดับปริญญา หลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาจีนวิทยา จาก มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด ในปี ค.ศ. 1983 และศิลปศาสตรมหาบัณฑิต ในปี ค.ศ. 1986 [1][2][3]

อภิเษกสมรส

ในวันที่ 22 กันยายน ค.ศ. 1982 ทรงอภิเษกสมรสกับ ตุนกูอิบราฮิม อิซมาอิล มกุฎราชกุมารแห่งรัฐยะโฮร์ (พระอิสริยยศในขณะนั้น)[4] หลังการอภิเษกสมรส จึงทรงดำรงพระอิสริยยศเป็นมกุฎราชกุมารีแห่งรัฐยะโฮร์

หลังการสวรรคตของสมเด็จพระราชาธิบดีอิซกันดาร์ สุลต่านแห่งรัฐยะโฮร์ ในวันที่ 23 มกราคม ค.ศ. 2010 พระราชสวามีของพระองค์ได้ขึ้นครองราชย์เป็น สุลต่านแห่งรัฐยะโฮร์ พระองค์จึงทรงดำรงพระอิสริยยศเป็นพระชายาในสุลต่านแห่งรัฐยะโฮร์ และได้รับการสถาปนาเป็นประไหมสุหรี (สมเด็จพระราชินี) แห่งรัฐยะโฮร์ เมื่อวันที่ 23 มีนาคม ค.ศ. 2015[5]

พระองค์ทรงมีพระราชโอรสและพระราชธิดาทั้งสิ้น 6 พระองค์ ดังนี้ [6]

• ตุนกูอิซมาอิล อิดริซ มกุฎราชกุมารแห่งรัฐยะโฮร์ (ประสูติ 30 มิถุนายน ค.ศ. 1984)
• ตุนกูอามีนะฮ์ ไมมูนะฮ์ อิซกันดาเรียะฮ์ (ประสูติ 8 เมษายน ค.ศ. 1986)
• ตุนกูอิดริซ อิซกันดาร์ (ประสูติ 25 ธันวาคม ค.ศ. 1987)
• ตุนกูอับดุล จาลิล (ประสูติ 5 กรกฎาคท ค.ศ. 1990; สิ้นพระชนม์ ค.ศ. 2015)
• ตุนกูอับดุล ระฮ์มัน (ประสูติ 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1993)
• ตุนกูอาบู บาการ์ (ประสูติ 30 พฤษภาคม ค.ศ. 2001)